ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἡ κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἱστορικὴ Ἐκκλησία καὶ ἡ ὀποία διατηρεῖ ὀλόκληρη καὶ ἀνόθευτη τὴν παράδοση ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἀποστόλων μέχρι καὶ σήμερα. Ἡ λέξη "'ὀρθοδοξία" σημαίνει ὀρθὴ πίστη. Ὁ ὅρος "ὀρθοδοξία" ἐχρησιμοποήθῃ ἀπὸ τοὺς πρώτους αἰώνες τοῦ Χριστιανισμοῦ γιὰ νὰ λάμψῃ ἀνὰ τὴν οίκουμένη ἡ ἀληθινὴ διδασκαλία γύρω ἀπὸ τὸν Χριστό καὶ τὴν Ἁγία Τριάδα, καὶ ἔτσι νὰ ἀποκαλυφθῇ τὸ ψεῦδος τῶν αἱρέσεων ποὺ εἶχαν ἐμφανιστεῖ μὲ σκοπὸ νὰ παραπλανήσουν τοὺς πιστοὺς καὶ νὰ τοὺς ὀδηγήσουν μακριὰ ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ Ἐκκλησία. Στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ δοξολογία διδάσκει· δηλαδή, οἱ ὕμνοι καὶ οἱ ἀκολουθίες, γραμμένες ἀπὸ τοὺς ἐμπνευμένους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, διδάσκουν περὶ τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ ἐσωτερικὸς πνευματικὸς ἀγῶνας τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν ἐπιθυμία του νὰ ἐπιστρέψῃ στὴν προ-πτωτικὴ κατάσταση, εἰς τὴν ὁποία τὸν δημιούργησε ὁ Θεός· νὰ μεταμορφωθῇ καὶ νὰ λάμψῃ ὄχι μόνο κατ'εἰκόνα ἀλλὰ καὶ τὸ καθ'ὁμοίωσιν τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται μὲ κατανυκτικὴ μετάνοια καὶ Χάριτι Θεοῦ μέσω τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας. Χωρὶς τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ τίποτα δὲν καρποφορεῖ καὶ γιὰ νὰ ἀξιωθῇ μία ψυχὴ τῆς Χάριτος πρέπει νὰ ἀναζητῇ τὸν Χριστό μὲσω τῆς προσευχῆς, τῆς νήψεως καὶ τῆς ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό καὶ τὸν πλησίον.
Τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως θεσπίστηκε κατὰ τὴν Α' καὶ τὴν Β' Οἰκουμενικὲς Συνόδους.
Τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως
|
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο. Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρα κατὰ τὰς Γραφάς. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν. Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. Ὁμολογώ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Προσδοκώ ἀνάστασιν νεκρῶν. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν. |