Καθημερινὸς βίος στὴν Μονὴ
Τὸ πρόγραμμα τῶν μοναχῶν ξεκινᾶ μὲ τὴν ὁλονύχτια ἀγρυπνία καὶ τὴν εὐχή. Μετὰ τὴν ἀγρυπνία παίρνουν ἕνα κέρασμα, ξεκουράζονται γιὰ τρεῖς ὥρες καὶ ξεκινοῦν τὰ διακονήματά τους στὶς 8π.μ. Ὁ κάθε μοναχὸς ἔχει τὸ διακόνημά του, τὴν ὑπακοή του. Ἄλλοι ἐργάζονται τοὺς κήπους, ἄλλοι σκουπίζουν ἤ καθαρίζουν, ἄλλοι κλαδεύουν τὰ δέντρα καὶ τοὺς θάμνους, ἄλλοι φυτεύουν, ἄλλοι ποτίζουν, ἄλλοι ἐργάζονται μέσα στὶς Ἐκκλησίες.
“Μὴν ἐνδύεσθε μόνο μὲ φύλλα, ἀλλὰ ἀπλῶστε τὶς ρίζες σας βαθιὰ γιὰ νὰ βρεῖτε πηγὴ νεροῦ, ὅπως τὸ πλατάνι, καὶ ἔτσι νὰ ἔχετε συνέχεια νερό καὶ συνέχεια νὰ προοδεύετε.” -Ἅγιος Ἰωσἠφ ὁ Ἡσυχαστὴς
Μερικοὶ μοναχοὶ ἐργάζονται στὸ θερμοκήπιο, στὰ ἀμπέλια, στὰ ἐσπεροειδή, στὰ ἐλαιόδεντρα.
“Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς μας κουβάλησε Σταυρό, καὶ ἐμεῖς θὰ κουβαλήσουμε σταυρό. Ἐὰν κάνουμε ὑπομονὴ στὶς θλίψεις καὶ τοὺς πειρασμοὺς, θὰ λάβουμε τὴν Χάρι ἀπὸ τὸν Θεό. Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει τοὺς πειρασμοὺς γιὰ νὰ δοκιμάσει τὸν ζῆλο μας καὶ τὴν ἀγάπη μας πρὸς τὸν Θεό.” -Ἅγιος Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστὴς
Μερικοὶ μοναχοὶ ἐργάζονται στὴν κουζίνα ἐτοιμάζοντας τὰ γεύματα καὶ στρώνοντας τὰ τραπέζια, ἤ πλένοντας πιάτα. Ἄλλοι μοναχοὶ δουλεύουν στὴν οἰκοδομὴ διαφόρων ἔργων, ἄλλοι στὰ ἠλεκτρικά ἤ στὰ ὑδραυλικά,στὴν ξυλουργία, στὸ μετταλουργεῖο, στὰ οἰκονομικά τῆς Μονῆς καὶ τὸν καθαρισμὸ τῶν παρεκκλησίων.
Ἄλλοι μοναχοὶ εἶναι στὴν Ἔκθεση καὶ παρέχουν φιλοξενία καὶ κέρασμα στοὺς ἐπισκέπτες, ἄλλοι ἐτοιμάζουν τοὺς ξενῶνες γιὰ τοὺς προσκυνητές.
“Νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀδελφούς, καὶ νὰ μὴν πληγώσετε κανέναν γιατὶ ἡ θλίψη τοῦ ἀδελφοῦ σου θὰ σοῦ γίνῃ ἐμπόδιο στὴν προσευχή σου.”
– Ἅγιος Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής
“Νὰ καλύπτεις τὸ σφάλμα τοῦ ἀδελφοῦ σου γιατὶ ἔτσι ἔχεις ἀγάπη στὴν πράξη· καὶ ἔτσι θὰ ἀποκτήσεις χάρι ποὺ θὰ σὲ προστατεύσει ἀπὸ συκοφαντίες τῶν ἄλλων.” -Ἅγιος Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστὴς
“ἀλλ᾿ ἐν ἐκκλησίᾳ θέλω πέντε λόγους διὰ τοῦ νοός μου λαλῆσαι, ἵνα καὶ ἄλλους κατηχήσω, ἢ μυρίους λόγους ἐν γλώσσῃ.” -Πρὸς Κορινθίους Α' ιδ'19
Οἱ πνευματικοὶ πατέρες τῆς Μονῆς ἐξομολογοῦν πολλὲς ὥρες τὴν ἡμέρα, καὶ μοναχοὺς καὶ λαϊκούς. Προσφέρουν νουθεσία σὲ ὅλες τὶς ψυχές. Ἐπίσης μερικοὶ πατέρες φτιάχνουν κομποσχοίνια, ἁγιογραφοῦν εἰκόνες ἤ γράφουν βιβλία, καὶ μεταφράζουν κείμενα.
Τὸ μεσημέρι οἱ μοναχοὶ κάνουν ἕνα διάλλειμα γιὰ νὰ ἔχουν τὸ μεσημεριανὸ τους γεῦμα. Τὰ γεύματα εὐλογοῦνται ἀπὸ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἱερομονάχους τῆς Μονῆς, ὁ ὁποῖος κάνει εὐχὴ στὴν ἀρχὴ καὶ στὸ τέλος τοῦ γεύματος. Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ γεύματος ἕνας μοναχὸς ἀναγινώσκει ἀπὸ τὸν Συναξαριστή, ἤ ἀπὸ τὰ Πατερικά. Ἐπικρατεῖ ἡ σιωπἢ κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ γεύματος καὶ ὁ νοῦς ἐστιάζεται στὴν εὐχὴ καὶ στὴν ὡφέλιμη ἀνάγνωση.
Ὄλη τὴν ἡμέρα κοπιάζουν σωματικῶς ἀλλὰ καὶ ἀγωνίζονται πνευματικῶς, νὰ λέγουν τὴν εὐχή, νὰ κάνουν νήψι καὶ νὰ ἔχουν τὴν καρδιὰ τους κοντὰ στὸν Θεό. Λέγουν συνεχῶς τὴν εὐχή, "Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με.” Ἀποφεύγουν τὴν ἀργολογία καὶ προσέχουν τοὺς λογισμοὺς τους, προσπαθῶντας νὰ μὴν ἀφήσουν τὴν ἁμαρτία νὰ εἰσέλθει στὸν νοῦ ἤ στὴν καρδία τους.
“Ἄν ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει ἐσωτερικὴ ἐργασία καὶ δὲν ὑπακούει στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἐργάζεται χωρὶς καρπὸ, χωρίς βάθος.” -Ἅγιος Βαρσανούφιος καὶ Ἅγιος Ἰωάννης
Ἡ ἡμέρα στὸ μοναστήρι τελειώνει μὲ τὴν ἀνάγνωση τῆς ἑννάτης ὥρας, τὸν ἑσπερινό, στὶς 3:30μ.μ., καὶ τὴν Παράκληση στὴν Παναγία ἤ σὲ Ἅγιο. Μετὰ, οἱ μοναχοὶ ἔχουν τὸ ἀπογευματινὸ γεῦμα καὶ μετὰ ἀκολουθεῖ τὸ Ἀπόδειπνον. Στὶς 5:30μ.μ. ἐπιστρέφουν στὰ κελλιὰ τους γιὰ τὴν Πατερικὴ καὶ Ἁγιογραφικὴ ἀνάγνωση καὶ τὴν ὀλονύχτια ἀγρυπνία τους.
